Fani diye bir şeyi, mümkün değil sevmemek!
Madem içte duygu var, mecbur elbet muhabbet.
Benim gayem bir şeyi, kıymetince sev demek!
Mahbup baki değilse; ona göre kıl kamet!
Her çalana açılmaz, kalp denilen o hane!
Çünkü onun maliki, izin vermez şu işe.
Gelse bile nefsine, tüm adaylar şahane;
O, Samed ki mutlaka, dur diyecek gidişe.
Bir faniye kapılıp, koysan gönlün içine;
Mut yerine sadece, gam üretir o gelen.
Üşenirsen yormaya, aklı neden niçin e;
Sor âlime arife, cevap versin bir bilen!
O hane ki sadece; zimmetlidir Allah’a!
Başkalara satarsan, razı olmaz bil rabbi!
Memnuları çiğneyen, mahkûm olur bin aha!
Beni dünya ahiret, ah dedirtme ya rabbi!
Abdullah Toroslu
18.05.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 18.5.2013 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!