Ne yurdu var ne bir evi,
Garip serserinin biri.
Dünyada ki tek serveti,
Koynunda ki soluk resmi.
Kerem’in aslı’sı gibi,
Mecnun’un Leyla’sı gibi,
Sevmiş o da bir zamanlar,
Deliler gibi birini…
Kucağında bir kedisi,
Birde hayatın sillesi
Yokmuş başka hiç kimsesi ,
Mahallenin serserisi..
Kerem’in aslı’sı gibi,
Mecnun’un Leyla’sı gibi,
Sevmiş o da bir zamanlar,
Deliler gibi birini…
Celal Özdemir
Kayıt Tarihi : 1.10.2024 14:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!