Merhaba, mahallemin seksek oynayan küçük kızı.
Mahallemizden, bir sürü sitemler gönderdiler, vefaya dair
Dün, çok seneler sonra eski mahallemize gittim.
Eskileri yâd edip, hatıralarla hasbıhal edeyim diye.
Hüzünlerim cebimde, vardım o eski mahallemize,
Bizler, büyüyüp gittiğimizden bu yana, ne kadar değişmiş.
Çok yerler yıkılmış, eskilerden bir tek okulumuz kalmış.
Ve onun badanasız eskiyen duvarları, birde eski camları.
Oynadığımız sokak tenha olmuş, bir çocuk sesi bile yok.
İnsanlar yabancılaşmış, sevgisiz bakışlar yerini almış.
Sanki gözyaşı dökmekte, ilgisizlikten tepesine çıktığımız ağaç.
Sana, sitemini iletti, seksek oynadığın Arnavut kaldırımı.
Hala elektrik tellerine takılmış duruyor, uçurtmalarımız
Hüzünle beklemişler yolumuzu, kurtarılmak için senelerce.
Ve kurnasından su içtiğimiz, sokak çeşmesi akmıyor artık.
Ey mahallemin küçük kızı, onca hatıraların sitemi var bize.
Mateme dönmüş buralar, bırakıp gittiğimizden bu yana.
Hasretle çok beklemiş gelmemizi, dallarına çıktığımız ağaç.
Dondurmacı, kâğıt helvacı, macuncu ve yolu gözlenen postacı.
Hiç biri gelmiyormuş artık ve sevinmeler çoktan geçmiş.
Sevgilerde bitmiş, muhabbetler desen yıllara hapsedilmiş.
Anlayacağın mahallemin küçük kızı, buralar bize çoktan küsmüş.
20.01.2015
İlhan Keskin
Kayıt Tarihi : 21.1.2015 00:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
POSTACI Adlı romanın yazarı çok değerli çocukluk arkadaşım Zeynep Ülker Sülün' Atfen yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!