Mah Yüzlüm Şiiri - Cihat Şahin

Yine bir gece sona eriyor
Ne sen geldin, nede haberin
Tükendi ümidim, yeis deriyor
Minderin boş hala, duruyor yerin

Umsam da diyemem, gel bana yârim
Böyle bir yüz ile nasıl gel derim?
Yüreğim ah derken, git der ellerim
Derdim ruhumda derinmi derin

Herkes her günde, davetler eder.
Sözle niyazla, cüz ile eder.
Kimisi nurani yüz ile eder
Ben hangi yüz ile davet ederim?

Özümle desem, bilirsin onu,
Yüzümle desem, malumun konu
Sözümle desem, kaç kuruş tonu?
Naçarım mah yüzlüm, ne halt ederim

Dil ile çağırsam, gıybetle dolu
Hal ile çağırsam berbattır hali
Elimle gel desem, binler vebali
Bir tarz bilemem neler ederim

Gönlümle çağırsam, meşguldür başı
Gözüme emretsem, akmıyor yaşı
Şiirle çağırsam, riyadır işi
Bulamam tercüman, nere giderim?

Kapımı çalarsan, açmak zor gelir
Azarlar paylarsan, hane dar gelir
Mahcupluk yandırır, nurun nar gelir
Yüzünü asarsan, ben ne ederim?

Her taraf bidatten, taşırken izler
Kâfire benzerken, oğlanlar kızlar
Elbette utanır, kızarır yüzler
Kaşını çatarsan, nere giderim?

Farza sünnete, uymaz hanemiz
Tarzınca yaşayan, yok bir tanemiz
Görenek ve moda, tek bahanemiz
Yüzüme vurursan, ben ne ederim?

Gelsem huzura, almazsın belki
Herkese gel demez, elbet o el’ki
Ne olur lütfetsen, fakire ilki?
Kovarsan huzurdan, nere giderim?

Havz-ı kevseri, hak eden içer
Kimiler orada, kalacak naçar
Şefaat etmezsen, cihad ne biçer?
Havzından kovarsan, nar’a düşerim

Okurum siyeri, hayal kuramam
Şayet kurarsam, hayra yoramam
Ben bunca dert ile mutlu olamam
Sen ümmet etmezsen, kime giderim?