Ne fırtınalara eğilmemişti kalbim,
nefesinle yeri öptürdün.
Susarak seviyorum seni,
bağrımın gürültüsü.
Ellerine değmeyecek ellerimle,
gözlerine değecek satırlar ördüm.
Tek yapabildiğim bu, üzgünüm.
Kırdığın bu yüz yıllık kilitler,
çarpma sesi hala yankılanan kapılardan kalma.
Bıraktığın hisler,
su döküyor, unutulmuş varlığıma.
Şu, kalbim yerinden çıkacak korkusu.
ne zamandır uğramıyordu bana.
Savaşmaya geldik dünyaya.
Dudak ısırtırdı zaferlerim sözüm ona.
Şaşmadım desem yalan değil.
Mümkün değil.
Mümkün değil sevmek artık gece yarılarını,
düşmanken yanındakinin yastığına.
Ölmek hele,ölmek,
seni bir daha göremeden;
inan yaşamak denmez buna.
Can Toprak Bayar
Kayıt Tarihi : 3.12.2024 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!