Mağrur Gözlerin Bir Dem Âleme

Günler saldırır saatlerimin yalnızlığına
Kavuşan sayılar arasında
Ben yitirirken sabahın geceye kavuşmasını
Yasım daha da betbahtlaşır
Ve ben bu yüzden sevmeyi unutuyorum
Kader yazılmasa bir günden itibaren
Ben yaratılır mıydım?
Mahzun gözlerinden korkan ben
Mahsur gönlümü yaşatmaya kefilim
Munzam olan bakmaksa gözlerine
Bakmadan sevemiyorsam gözlerini
Korkmadan ağlamaksa hayatımın manası
Ben manasız ve bakmalara ırak hayatın sefiriyim

Melun çağlar savaşında
Seni sevmenin savaşını yüreğimde yaşıyorum
Ölümse; benden arta kalan dünyaya
Talibim bunca zulme
Sebebi sendendir çünkü
Ancak kahrın saadeti
Benim kaderimin borcudur
Bunca zulüm şeceresinde
Bir çocuk sevinci gözlerin
Ve gözlerin bana türkistanı hatırlatıyor
Yetim ve tenha
Yalnız ve tek

Bu vahaların ardında kalan çöl
Yağmur ol yüreğime
Yanmaktan korkan yüreğime
Bu asr-ı halvette
Bakayım gözlerine ve gel diyeyim
Gelsen masum bakışların sevincinde
Mahsur kalan ben olmasam bu yalnızlıkta
Gecelerden karanlık
Günlerden aydınlık
Bu gözlerin, siyahın abartısıdır
Gözlerin, cennetin hatrıdır zihnimde
Bu sefer yakin duyguların,
Yakın istikametlerin istiklali benim
Böyle varıyorum istikbalime
Ve okuyorum senin şiirini
Gözlerine yazılan sözleri
Bir bir okuyorum
Ve cennete giden yollar
Benim kaderim olmakta
Çünkü; sen baktın, ben yaşadım.