Mağrur Gelincik Şiiri - Nil Alaz

Duygular göçerken
harcanırken hesapsız insanlık
ve ayaklar altında ezilir merhamet
çıkar yerinden tekerlek
canavar olur umarsız insan

Yaşamak iki ucu pis değnek
zapt ederler ortaları… kopar kıyamet
yaşamak haram insanca tezat

Darağacında asıp yakacağım, savurup küllerinizi
altüst edip dağları… ormanlarda maralları
acıyla gözlerden akan yaşı
tüm duyguları edeceğim talan
çıkmazları baş tacı
gökkuşağı gelinlik yedi kız
silip bütün renkleri atacağım

K ı r m ı z ı sen kal
yak kavur
yeşillik olsun hayal
umut etmesin kopar sürgünleri
bedenler, ruhlar kalsın aç

Kalbinin tam ortasından vurup
çaputlarla gömülecek mazi
boğulacak yer gök
un ufak masumiyet
sevdan simsiyah sancak

Ocaklara incir ağacı tek tek
dalında hülyalar solgun çiçek
yemiş ham
hasat bin pişman
karanlıklarda v u s l a t
ürkek bir kelebek fısıldar
‘yalancı yârim’
der geçersin
aşka tezat..

Mağrur gelincik
sallanır boşlukta
dört bir yandan çekelerler
alır verir masum yüz
doldurur hırs toprakla gözü
derin kökler kesilir acıya

Ne yapsan
ahşap iskemle yadigar
kemirir kurdu demir pençelerinle
sallanır bir bacak bozulur denge

Leş kargaları
kokuşun kendi halinizde
günah da sevap da gizli
dökülürse…
kopar en kalın halat
feryat figan yırtılır çarşaf

Azsınız az...
ey ikilemler
olun ‘yedi başlı ejderha’
namerdim...
dolanın pervazsız boynuma
sülükler emin kanımı
salyalarınız köpük köpük
çekin güneşe perde
söndürün içimdeki son kavı
tiril tiril hakikat

Olsa iki gözünden biri arsız
olmaz iflah a c ı m a
neşter vur yarana
kökünü iyice kazı at
kaybolurken sessiz
kalabalıklarda
boğulurken sevgisizlikte
daha insanca
bir başına mağrur kal

Ah…
giyinir et kemikle mintan
yıpranır tek tek değerler
kirlenir içi… kalsa dışı temiz ne çıkar
ıraklaştıkça soyunur ahlak… adı insan
cerahat körpe eti eder helak
ötelerden kokusu gelir tıkanır burun
namağlûp!
şehvetle sırıtkan şeytan

Gözlerimi kapat…
yüreğim yanar fersiz…
al beni cehennemine cennet çok ırak
şu canımı ateşinde sade sen yak

Cumhuriyet tek başına
istiridye içinde saklı bir ufacık inci
ruhum hala kirlenmeden erden.

İnsanca olmalı yaşamak
olmamalı insan yalan!

Nil Alaz