Mağrur Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

MAĞRUR
Tek başıma verdim ben her savaşı
Ne bir el vardı nede kimse kaldırdı yolumdaki taşı
Mağrurdum
Çünkü dik durdum
Tüm imkansızlıklara karşı kahkahalar savurdum
Deli diyen oldu aldırmadım
Yazık diyenlere dönüp bakmadım
Kaybettikçe vazgeçmedim
Bir daha deneyip gerekirse bir daha kaybederimin en güzel gösterisini sergiledim.
Pes etmedim ben hiçbir zaman
Ne yorgunluğumdan ne bıkkınlığımdan
Pes etmedim
Hep bir sefer daha diyerek daha dikleştim
Mağrur oldum, mağrurum da
Hem bu zamanda desteği olmadan bir yerlere atlayan çok az kişi var
Birisi benim işte bu yüzden bu mağrurluğum
Motivem yoktu benim
Yıkık dökük harabe bir yuvanın içinden çıkıp Kocaman kocaman umutlu çiçekler açarak kaybettiğim kaç savaş varsa rövanşını istedim.
Siz buna ne derseniz deyin
Yenilen pehlivan deyin
Yazık deyin
Ezik deyin
Ne derseniz deyin
Ben tek başıma bir imparatorluk diyorum buna
Sizde tek başınıza savaş verince yazın bir kenara
Hesaplaşmış oluruz.
Herkese buradan mağrur bir selam
Hala bir yerlere varmamış olsam da
Vazgeçmek denen şey yok lügatımızda.