Uğultularını hiç dinlemediğim bir şehirden yazıyorum.
Sahil kordonlarının olmadığı, suyun ve insanların yosun kokmadığı samimiyetsiz bir kentten.
Çocukluğumun kuşları uçmuyor,
Pamuk bulutları geçmiyor burdan.
Sevgilerin bir bir kayboluşunu izliyorum.
Diplerde yalnız mıyım?
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta