Uğultularını hiç dinlemediğim bir şehirden yazıyorum.
Sahil kordonlarının olmadığı, suyun ve insanların yosun kokmadığı samimiyetsiz bir kentten.
Çocukluğumun kuşları uçmuyor,
Pamuk bulutları geçmiyor burdan.
Sevgilerin bir bir kayboluşunu izliyorum.
Diplerde yalnız mıyım?
Bilmiyorum.
Kafamda biriktirdiğim sorgu odalarını ışıksız bıraktım çoktan .
Artık karanlıktan kamaşıyor gözlerim.
Heybem tıka basa unutmak istediğim anılarla dolu,
Mağlup olmuş, aranızdan geçiyorum,
Çığlık çığlığa susuyorum...
Mehmet Beyaz
Kayıt Tarihi : 1.4.2019 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!