dün akşam ortaköy'de
otururken çay bahçesinde
yanımdan geçti garson
yarısı dolu bir bardak elinde
suyu yerlere savurarak
üzerime sıçradı bütün sular
ah kırıldı umutlar
görgünün çözülen yasası sanki
ne faydası vardı rüzgar ekmenin
sis biriktirmenin
söz söylemenin
hiçbir şey diyemedim adama
ikaz edemedim
istanbul sahipsizdi çünkü
bense istanbul'lu gibi değildim sanki
kuytu bir limandım kendimin içinde, tedirgindim
dar sokaklar, mor fil ve el sanatları
geceye yükler saatleri
ve akşam sohbetlerine gömülü dostluklar
şuh kahkahalar yükselir
şık giysili hanımlardan
hep artısına ekledim gülleri
sonra eksileri düşündüm
sıcak bakışlarına sığındım özlemin
bir üşüdüm, bir üşüdüm
ortaköy'de maganda
çelişki mi
değil mi
siz karar verin
istanbul; 2.09.1993
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 10.10.2012 12:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!