Maduriyetim Eski Bir Yüzyıldan Kalmadır

Maduriyetim eski bir yüzyıldan kalmadır
Bir kolye, bir saat ve bir kefenle yaren
Hırpalanmış, hor görülmüş medeniyetleri mukim bile bile
Tılsımlı cümleleri yangın merdivenlerinde
Gizliden gizliye ben ezberledim
Israr fıtratımızla yoğrulmuş fiyakasını bilirim
Bilirim şehrin her bir boş sokağı beni çağırır

Kimim kimsem bütünüyle alnıma değmiş hiçlik
Balık dalgın dalgın gidiyor sağı solda
Oysa masmavi bir ışık huzmesi sırtıma kadar sarılan
Bir hamle yukarıda nurani bir çıkış kapısı
Ayaklarımı keserim üst üste ve gelirim

Konserlerin çılgın rüzgarlarını emdim
Omuzlarımı sıkıştırsa da sağa sola iyi çarpmışım
Geber gebert ve gebermiş yalnızlık
Yerlere serpilmiş bir yalan seç içlerinden
Nasıl olsa kaybedeceksin aptal zihnini
Ben olacaksın sen olacaksın son bulacaksın