Madenciye Ağıt Şiiri - Necdet Uçan

ahbap çavuş ilişkisiyle
yönetenlerin korumasındaki
patronların sorumsuzluğunda
güvencesiz,ağır koşullarda
yeterli önlem alınmadan çalıştırılan
devletin açıkladığı rakamlarla
tam üç yüz bir kişi
zihinlerde derin iz bırakarak gömüldüler karanlığa
tarihin en kara günlerinden biri
yer gök zifiri karanlık
aynen kara bahtları gibi
toz, duman,
çığlık,acı
göz yaşı
siren, kurtarma ekipleri
oysa onlar nefessiz kalmışlardı çoktan
yürekler durup tarihe not düşerken
uğrunda can verdikleri bir avuç kömür
sadaka olarak dağıtılır yoksullara
benim canım ülkemde
canımızı yakarak

yakınlarına terapi için
bilim adamı yerine
orta çağ zihniyetiyle
hacılar hocalar şeyhler şıhlar görevlendirildi
dini telkinlerle acıları azaltılsın diye
sesi çıkmasın diye çocuğun ağzının kapatılması gibi
oysa canlar kaybedilmiş,yarlar,yarenler
yürekler yanmış
borç harç içinde ay sonu gelmez
bilmezler ki onların sesi içlerinde
göz yaşları içlerine akar da belli etmezler
unutulur mu hiç bu yara
kaza süsü verilmiş cinayet
madenci anıtı yetmedi Soma’ya
bir de madenci ağıtı eklendi
ne yazık ki gönülleri kırgın
geceleri ağlamaklı olup
yüzlerce çocuk öksüz
güvencesiz,umutsuz
bir o kadar da kadın dul kaldı
acıları
yoksunluk
ve yoksulluklarıyla baş başa kaldılar
haykırsalar duyulmaz
peki toplumsal belleğimize ne oldu?
değerlerimizi yitirdik bilesiniz
vicdanlar yitmek
insanlık bitmek üzere

Ağustos 2014