Bu şiir, bir maden ocağında meydana gelen iş kazasında yaşamını yitiren; henüz on dokuz yaşındaki bir madencinin ölümünden sonra kuruldu. Olay sonrasında ocaktaydım. Tüm benliğimle duyumsadım iliklerimden çekilişini suların. Günlerce kendime gelemedim. Durgun aktım yüzyıllarca: Don gibi tıpkı...
Şevki ÖzdemirKayıt Tarihi : 13.7.2008 12:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
isimsizlere musalla tışında bir adam maviler açmış yatıyor bir ceylanı öpmemiş dudakları aya dolanmamış baharı hiç kucaklamamış başucunda imam ve birkaç buçuk dost göçen sanki bir cüzamlı kafa kağıdında madenci yazıyor göçkün bıyıklarında angarya uzuvlarında katran karası geride kalan iki kömür göz yeniden ocağa dönüyor
saygılarımla kutlarım kaleminizi...
TÜM YORUMLAR (1)