Dağların altına karlar yağıyor,
Beyaz değil gardaş kömür karası,
Fırtına tipiyi rüzgar sağıyor,
Niye son bulmuyor maden yarası,
Kepçeyle toplayan böyük adamlar,
Kendini adamdan sayan madamlar,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
KÖMÜR KARASIDIR
Kömür karasıdır beyaz yüzleri
Karanlıkta görmez siyah gözleri.
Üçyüzbir işçiyi toprağa gömdük
Şehit dedik ağlatıyor bizleri…
- Tozkoparan/ İstanbul
İsmailoğlu mustafa YILMAZ - İstanbul
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta