Maden Ocağı Şiiri - İbrahim Ceyhun Falay

soma sobayı yaktı
soma kendi kömürüyle yandı
soma yanarken kendi acısıyla
bir yürek olmamız yetmiyor
ateşi söndürmeye

soma yanıyor tutuşuyor
tutuşan elleri kömür oluyor
herkes o kömüre bir kibrit çakıyor
soma kendini yakmıyor biz somayı yakıyoruz
biz oy atıp biz getiriyoruz
getirdiklerimiz yakıyor
getirdiklerimiz haşlıyor
bizde üç gün yiyoruz
dördüncü gün hazmediyoruz
Türkiye uyandı uyanacak diyoruz
ama uyanacağına ebedi uykuya uğurluyoruz hep birilerini

başın sağ olsun demek kolaydır
başı sağ olup bedenin olmadığını yaşamak
başı sağ bedeni olmayana anlatamazsın

kimsenin başı sağ olmasın
herkesin bedeniyle birlikte başı var olsun....