Mademki Gelecektin Şiiri - Celal Bahar

Madem ki gelecektin,
Gün geceye dönmeden,
Gönlümün alevi sönmeden geleydin.
Başka gönüllere gitmeden,
Başka güzellere uğramadan geleydin.
Madem ki sevecektin,
Kimselere sormadan,
Ölümden bile korkmadan seveydin.
Şimdi gelsen neye yarar,
Ömür geçti gün bitti.
Tüm dallarım kırıldı.
Gönül sarayım yıkıldı.
Bahçemdeki çiçekler soldu.
Aşka inancım kayboldu.
Mademki gelecektin,
Mademki sevecektin,
Bu aşka kıymadan gelecektin.
***
Bilirsin saatler durmak bilmezdi yanında.
Kan değil aşktı akan damarlarımda.
Ellerim ellerini arardı.
Yüreğim her an seni sorardı.
Varlığında bana uyku bile haramdı.
Ayrılmak korkusu en büyük yaramdı.
Gün bitecek diye hep korkardım.
Sürekli saatlere bakardım.
Sev isterdim...
Sadece sen de beni sev.
Sev ki bu saadet sonsuz olsun.
Sev ki korkularım kaybolsun.
Sev ki bu can senin olsun.
Duymak isterdim.
Bilmek isterdim.
Dizlerinin dibinde titrerdim...
Madem gelecektin sevgili,
Neden bunca sene bekledin.
Madem ki sevecektin,
Söyle o zamanlar neredeysin.
***
Bu gönül han mı ki geçerken uğrayasın.
Başka tenlere bulanıp bu tende arınasın.
Dilediğinde gelip dilediğinde ayrılasın.
Anla beni sevgili sonuçta sende insansın.
Bari bu defa git,
Git ki,
Üzerindeki kokular başka sularda yıkansın.
Bari benim aşkım tertemiz kalsın...
Madem gelecektin sevgili,
O halde hiç gitmeyecektin.
Madem ki sevecektin,
Bende bu kadar bitmeyecektin...