Madem ki Misafirz Şiiri - Hüseyin Erdinc

Sen ben biz
Neyin kölesiyiz
Her şeyi var olan dünyada
Neden muhtaçız
Bir dilim ekmeğe

Petrol aynı yerden
Balık aynı denizden
Bitki meyve aynı topraktan
Çıkıyorsa
Bize yaradılış gerçeğini
Unutturmuş olan kim
Kim alıyor ekmeğimizi
Kim buğdayın
Havanın suyun sahibi
Unutturan kim
Kimin tek elinde
Yüzyıllık ömür de
Sen ben o
Neden aynı değiliz
Aynı gözle görüyor
Aynı elle dokunuyoruz
Her şey yerli yerine
Oturmuş

Endişe etmeyelim
Aynı taşın altına
Elimizi vicdanımızı koyalım
Madem ki
Bu dünyanın misafiriyiz
Dert çekmeden gitmeliyiz