Madem Çekip Gidecektin Hayatımdan

Madem çekip gidecektin hayatımdan,
Beni yalnız bırakacaktın tek başıma.
Madem arayıp sormayacaktın bir daha,
Sesine hasret bırakacaktın beni.
Yatağımdan kokun silinecekti,
Terliğin boşuna bekleyecekti kapının arkasında.
Yemekte kimse olmayacaktı karşımda,
Camda gelmeni bekleyemeyecektim.
Tatlı tatlı konuşamayacaktım seninle,
Kanepenin altından çoraplarını toplayamayacaktım.
Madem bir haber bile vermeyecektin,
Ansızın çekip giderken bu evden,
Bu şehirden, bu sevgiden, her şeyden.
Madem yaşadıklarımız hayal olacaktı,
Niye seni sevmeme izin verdin,
Niye kendine bağladın beni.
Bilseydim bırakacağını,
Bilseydim yapayalnız kalacağımı.
Sevdiğini düşündüğüm insanın,
Beni kalbimden vuracağını.
Sever miydim seni?
Verir miydim kalbimi?
Paylaşır mıydım sevgimi?
Korkma korkma yine severdim.
Ben senin gibi değilim,
Ben karşılıksız severim sevdiğimi.
Sevgi kutsaldır benim için,
Hani derler ya tam da.
“Ben seversen adam gibi severim! ”