Madalyonun iki yüzü...
Geçmişimin gözyaşları iz sürüyor,
Gözlerimden insafsızca sızıyorlar,
Cevapsız sorular ardı sıra diziliyor,
Ben benden kaçtıkça,
Onlar gölge misali sıralanıyorlar ardıma,
Gün geliyor önüm sıra koşuyorlar…
Geçmiş,
O yâda bu şekilde anda buldu değerini,
Sevinç ve üzüntü ayrılmaz ikiz kardeş,
Ektiğimiz tohumlar bizden sonra var olacak…
Bugün,
Hesaplaşma günü,
Sırlar labirentinde ki son dönemeç,
Gerçeklerle yüzleşme anı,
Cevapsız soruları gözyaşlarımla yıkama vakti…
Gelecek,
Söyle ey can,
Ya içimdeki benin,
Yani madalyonun diğer yüzünün isyanı,
Onun gölgesi ile yol ayrımının şartı,
Ben ile aynı gün ve saatte kabul görür mü?
Şimdi,
Senin gözlerinden bakıyorum,
İçimden sızan sen ile yıkıyorum kendimi,
Sen ile avunuyor, Sen oluyorum…
Tam buldum dediğimde,
Kaybedenin biz olduğunu anlıyorum…
Mehmet AYDEMİR 09.02.2014 saat:23:43
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 10.2.2014 19:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
madalyonun iki yüzünün
TÜM YORUMLAR (11)