İşim icabı gitmiştim,doğu Çin’e
İşim kazançlı,keyfim yerinde.
Yanımda üç dil bilen Çinli- kültürlü bir hostes,
Gezdir beni dedim orijinal yerlerde.
Beni alıp bir ormana götürdü.
Şaşırdım,buraya gelmemiz niye
Sabret diyordu hostes sabret.
İşte dedi,vakti geldiğinde.
Eliyle işaret ettiği yöne döndüm
Aman ALLÂHIM,bu da ne?
Bütün orman gitti,bir tek o kaldı.
MABET AĞAÇI
Ey bu dünyada yaşayanlar;
MABET AĞACINI görmeden
Bu dünyadan varıp gitmeyin,
Kayıt Tarihi : 3.6.2008 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!