M İle Konuşmalar I Şiiri - Önder Karadeniz

Doğduğum günden beri
İçimde kötü bir his.
-M-
Biliyor musun?
Beni bıraksınlar.

Bir damla deniz.
Bir çocuğun gözyaşı.
Lütfen.
Ben kimim?
-M-
Beni tanıdın mı?

Ben değiştim.
Kırılan bir kalp sesi bazen
Bazen gözlerin ince gökyüzü -maviler-
Yüzüme tutunan nefes
Gece duası
Düş.
-M-

Biliyor musun?
Öyle değilmiş
Bir gün çocukça bir gün masumca
Göğe bakmak
Eylül
Yağmur yağabilirmiş
-M-

Bu şehre bağır.
’Annemiz gelmeyecek’
Kimse...
Bana bağır.
-M-
Susacağım.

Biliyor musun?
Adının bıraktığı bir izim ben
Düğüm düğüm
İki harf arası
Olmayacak bir ses
-M-
Burada ölüyorum.