Lüzum Yok Artık... Şiiri - Sait Yalçın

Gördüm ki bu dünya vefasız dolmuş,
Leyla'ya, Ayşe'ye lüzum yok artık.
Aynada baktığım gül benzim solmuş,
Gönlümde neş'eye lüzum yok artık...

🥀🥀🥀

Yalnızlık üstüne okur, yazarım,
Türlü dümenleri ilkten sezerim,
İçtiğim kahveyle sarhoş gezerim,
İçkiye, şişeye lüzum yok artık...

🥀🥀🥀

Bu bir isyân değil, sitem sadece,
Kalbime kazınmış o iki hece,
Cevabı olmayan en zor bilmece,
Kıyıya, köşeye lüzum yok artık.

🥀🥀🥀

Kumarda kaybeden, aşkta kazanır
Diyeni bir bulsam kavga hızlanır,
Gönülden sevenler hep mi yozlanır?
Lotoya, gişeye lüzum yok artık...

🥀🥀🥀

Delik deşik oldu bak gör postlarım,
İk'elin parmağın geçmez dostlarım,
Düz yolda yürüsem, taşa toslarım,
Dert olan kişiye lüzum yok artık...

🥀🥀🥀

Neymiş de o beni candan severmiş,
Herkes beni yerse, tek o övermiş,
Ferhata, Mecnûna o elin vermiş!
Böyle klişeye lüzum yok artık...

🥀🥀🥀

Bu devirde öyle hislenen de yok.
Bencileyin aşkla beslenen de yok,
Sait'im derdinle dertlenen de yok,
Ruhu fahişeye lüzum yok artık...

🥀🥀🥀

Samsun 24.11.2024
Saat : 23:49