Biliyorsun ahvali!
Ye’s veriyor ahali!
Talep etmem muhali!
Tek dileğim biraz mut!
Hayır dersen ver umut!
Çok büyüdü bu kambur!
Ne olacak dur ha dur?
Sen bilirsin ya Sabur!
Layık isem lütfet mut!
Değil isem ver umut!
Şekvam çok da şu halden;
Yorgun düştüm cidalden!
Pek bunaldım bu halden!
Lütfet rabbim biraz mut!
Hayır dersen ver umut!
Yok, halklarda bir çare!
Kaldım naçar bi-çare!
Madem sende her çare;
Lütfet Rabbim biraz mut!
Hayır dersen ver umut!
Harap oldu kalp evim!
Tamirden aciz nevim.
Çok aksıyor görevim!
Lütfen Rabbim biraz mut!
Hayır dersen ver umut!
Benzer içim virana!
Ah çekerim sorana!
Mutsuz olmak kor bana!
Lütfet Rabbim biraz mut!
Hayır dersen ver umut!
Bir cahilce âdem’im!
Gafla dolu her demim!
Sensin benim tek Hami’m!
Lütfet Rabbim biraz mut!
Hayır dersen ver umut!
Abdullah Toroslu
16.07.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 16.7.2013 15:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!