Lütfen Dostum Uyan Artık!

Bu ne menem bir gaflet ki; hiç kalkmıyor üzerinden?
Değil isen şayet meyyit, lütfen dostum uyan artık!
Gitmediyse bir yerlere, akıl şuur o, ser’inden;
Yansıttığın garip haller, olsun sana ayan artık!

Mü’min misin münafık mı, şüphedeyim inan senden!
Müslümanım der de dilin, çok ıraksın sen o dinden.
İman denen büyük nimet, kaçmadıysa yad’a sin’den?
Bunu bizzat amelinle, eyleyiver beyan artık!

İnan artık kandırmıyor, şu fakiri söylemlerin!
Çünkü onu her seferde, yalanlıyor eylemlerin!
Cehenneme dönüşmeden, ahirette senin yerin;
Şu tezatlardan kurtularak, ol dinini sayan artık!

Sen nefsine binecekken, binmiş gibi sana nefis?
Sulta kurmuş üzerinde, nefis şeytan ve gafil his!
Madem Mevla cennetini, sırf Salih’e eder tahsis;
Denenlere kulak as da, ol gerçeği duyan artık!

Nasihate saygın varsa, bir dakika dinle beni!
İstiyorum son deminde, barıştırmak din’le seni!
İstemezsen Hak indinde, sonsuza dek kalmak deni;
Mücrimlerden yüz çevirip, ol Rahman’a uyan artık!

Bir başına yaşanmaz din, tebliğ gerek onu nas’a!
Gökten inen son Furkan’da, bu tarzdadır şeri yasa.
Dostun olsun istemezsen, ilelebet gam ve tasa;
Yaşadığın her düsturu, ol haklara yayan artık!

Abdullah Toroslu
06.05.2014-İzmir