Aylardan kasım
Ve ben İzmirdeyim.
Hava o kadar soğuk ki
Her içten bir of çektiğimde
Sanki ruhum çıkıyor yerinden.
Benim ruhum böyle mi cidden
Bu kadar beyaz,tertemiz mi
Ya da bu kadar küçük mü ?
Gerçekten bilmiyorum.
Bence öğrenmek için erken
Ama onca,rabbimce erken mi ?
Belkide şimdi canımı almak istiyor
İzmir'in bu ısıran soğuyla.
Aman alma canımı rabbim
Bari şu son aralığımı göreyim
Yeni bir yıla umutlarla girip
Ondan sonra şu fani dünyadan
Babam gibi göçüp gideyim.
Hadi benim bir tanecik rabbim
Kimsenin güvenmediği kadar
Şu izmirin soğuyla üşüyen
Kalbimden güveniyorum sana .
Lütfen alma canımı erken.
Kayıt Tarihi : 28.11.2022 08:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
866'yı beklerken İzmir'in o meşhur soğuğunda saat 7-8 arası yazdığım şiirim
Hayırlı ömürler ve hayırlı ölümler Eymen kardeşim.
TÜM YORUMLAR (1)