Lutf-u İhsanından Şiiri - Umut Gürses

Lutf-ü İhsandan nur-u feyzullah,
Men Aref sırrını okudu Vedud,
Ne Güzel yaratmış Elhamdülillah,
Secde-i İrfan'a yatırdı Mabud,

Küntü Kenz Esrarı Arifin Sırrı,
Destinde Nasip var Cenab-ı Bari,
Kim Okudu demde bunca esrarı,
Arama uzakta Kamilde mevcud,

Ben deyem İllallah Nutk-u Penahım,
Kapısında Kulum Canı cananım,
Ali Diye yanar hemi dört yanım,
Gerçek Kamillere Eyledim Sücud,

Mecma'ül Bahreyn'de Ol Hızır Nebi,
Aşıklar Ol Pir'den doldurur Kabı
Dört Köşe Şeş Cihet Ne Güzel Kapı,
Zikreder Dillerde Cümle Melekût

El ,Ayak ,Gövde, Baş, Zahirde Dördü
Kalp ile Akıl bir gerçeğe erdi,
FUKARA Nefsine bir kale ördü,
Salli ala Seyidina Muhammed