Lunapark Şiiri - Mustafa Turay

Bir kasırganın çıkardığı sesler dökülür ağzımdan
Bir gondol devrilir üzerime sevdiğim giderken
Ellerim ellerime sarılır, çığlıklarım çığlıklarıma
Kaçıyor atlıkarıncalar o saatlerde lunaparktan
Sihirli aynaların kahkahaları yansıyor kahroluşumda
Dönme dolaplar dikiliyor karşıma,
hepsi birden sarıyor etrafımı
Durduğum yerden uzaklaşamıyorum
Tüm oyuncak ayılar tekmeliyor beni
Kimseyi kırmadım, üzmedim neden böyle şaşıyorum
Yara bere içindeyim, param da kalmadı keyifsizim artık
Yüreğim devrilen gondolda kalmış saklı bir define
Gidiyorum bu lunaparktan!
Bir kaldırım taşından ötekine seke seke gidiyorum!