Bir bavul taşır gibi değil
bir boşluk taşır gibi gidiyorum.
Bu raylar artık sadece uzun bir soru işareti.
Gideceğim yerler cevapsız kalmış mektupların tozlu çekmecelerine benziyor.
Gitme deseydin belki kalırdım. Ama bilirsin bazı insanlar
“ kal ”
Ayrılık dediğin, bir saatin içine sıkışmış kum taneleri gibi.
Kahrolsun bu saat, kahrolsun bu suskunluk!
Sen sisli peronlarda kaybolmuş bir tren…
Sesi uzaklarda eriyen izi raylarda donan.
Kaç yaşındayım şimdi bilmiyorum.
Zaman sessiz bir hırsız gibi ceplerimi boşaltıyor
çocukluk hayallerimden arta kalan kırıntıları bile bulamıyorum.
Ne çok şeyden vazgeçmişim
farkına bile varmadan.
Sabahı bir jiletle kestim
Kanayan vakitler düştü avuçlarıma.
Sen
Yitik bir telgrafın üzerine düşmüş virgül
Suskunluğun göbeğinde çürüyorsun.
Bir yangın merdiveninde donmuş kahve lekeleri kadar sevdim seni.
Ümit Yaşar’ın sahibini arayan mektuplarındaki mürekkep gibi..
soluk bir sokak lambasına yaslanıp ağladım.
Belki de sen, o mektupların hiç yazılmamış son cümlesiydin.
Biliyor musun,
Senden sonra geceye sakal bıraktım,
Zamanın kıyısında bir göçmen kuş oldum;
Üşüyen yapraklar gibi titreyen kelimelerle
Yazdım adını rüzgâra, denizin hışırtısına karıştım.
Biliyor musun
Artık geceleri yıldızları sayıyorum avuçlarımda.
Her biri senin adını taşıyan birer kayıp harf.
Bazen bulutlar üstüne şiirler yazıyor rüzgâr.
Ben ise kum saatindeki sessizliği dinliyorum zaman kırık bir şarkının nakaratına dönüştü.
Artık kapıyı çalmadan önce üç değil, on üç nefes sayıyorum.
Belki içerde sesim kırılır diye kelimeleri avucumda ısıtıyorum.
Gözlerin o mektupları okuduysa eğer !
Ben şimdi bir cam fanusun içindeki ateş böceğiyim
Işığım sönmesin diye nefesimi tutuyorum…
Karanlığın koynunda, yıldızlar ağlar,
Yine sensizim bu şehirde.
Her köşe her sokak bir hatıra
Sanki sensizlik bir zindan ben mahkum.
Rüzgarın fısıltısı denizin dalgası
Hep seni getiriyor aklıma.
Artık yıldızları saymıyorum avuçlarımda,
Kırık bir saatin tıkırtısına küfrediyorum gecenin ortasında.
Sana sakladığım tüm kelimeleri bir mezara gömdüm
Üstüne " Burada bir çocuk, sevmekten korktu " yazdım...
Sabahları sigaramı vapurdan İzmir'in pas kokan körfezine fırlatıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!