bir sokak lambasının altında
saatlerce oturmak
ve sevgilimin
beni affetmesini beklemek...
ıslanmışsam sırılsıklam
bir cevap alamamışsam
mucizeyse tek umudum
umudum kalmamışsa ya da
fazlalık hissediyorsam
kendimi artık bu dünyada
üzgünüm deme bana
hüzün neye yarıyor ki
içimde bıraktığın boşluk
her gün seni arıyor ki
sorma, sorma gitsin
kabul ıslak kalsın yanaklarım
haritamı çizsin yeniden
loş sokaklar
haykırsın kaldırımlar
kaderdaşım olduğunu
bu sarı yaprakların
umurunda mı bilmem ama
yemin ediyorum aşkım
hiç bilmediğim bir şehirde
yalnız yaşlanacağım
ve
her ne kadar acı verse de
her gün dinleyeceğim
en sevdiğin şarkıyı
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 14:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiirin hikayesi anlatılamayacak kadar güzel...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!