Umudun yuva yapıp sevdanın konduğu, bacasında duman tüten evler var çok uzaklarda
Bizim yolumuz uzun daha, kaybolmuşuz yalnızlıklar sokağında, rüzgarla savrulan çöpler gibi ayrılıklarda
Bir kahve köşesinde üşüyen ellerimizi sıcak bir kahvenin buğusunda ovuşturarak yaşamaya çalıştık buralarda
Sokak lambasının altında yazılmış şiirlerde, loş ışıklar şairinin kaleminden dökülen kelimeler gibiyiz hayatta.
Biz aslında, düşünmeden yazılan bütün cümlelerin anlamında arındık yıllarca.
Ve küçümsenen şairlerin bakkal defteri gibi karalanan sayfalarında bir sevdada
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta