Lola'ya Mektuplar 3 Şiiri - Baykal Kaanalp

serin sulardan içiyoruz
sonsuzluk pınarından
kalplerimizi kendimiz
ellerimizle yıkıyoruz
kendi hoşgörümüzü
doldurabilmek için
alabildiğince içine

hala karar veremediysen
yeni bir ısrara
gerek yok belki de

doldurulmuş bir boşluk
aşk denen şu illet
sıkışık yaşamdan bir parça
mutluluktan habersiz
illaki acıtmalı
yürekleri doldurulmamış
sıkıntılarına katlanabilmek
için zalimce duygusuzlukların
birazcık sıkıcı olmalı
yüksek irtifadan
düşmeyi göze alabilmeli
her şeyi birazcık
ucundan bilebilmeli

farkındayım az biraz
sıkıcı oldu yazılanlar
hayatın her noktası
olmasa bile bazı
anları da sıkıcı değil mi?
yaşanılamaz öyle mi?
kaçınılmazı farketmeli mi?