Bir of çektim ki efkâr bulutları öbek öbek
Dolanır başımda yaşam uydusu
Anılar raks eder buğusunda yaşamın
Titretir yüreğimi bam tınısından.
Ruhum kayar duygularım akarının döngüsünde
Önü tıkalı zaman tünelinden gerilere
Ne yıllardı ağam derim kendi kendime
Hey gidi mazi hey gidi liseli gençliğim
Hey gidi liseli dostluklar…
Ne ayrı-gayrı
Ne gizli-saklı
Kendi kitabımızı yazmıştık
En dostça en delikanlıca.
Bir damla neşeyle dünya kucaklarımızdan
kahkahalarla yayılırdı
eski-püskü kapı aralığından
soğuk gecelere
Anımsadıklarım
Yaşadıklarım
Tükenmiş duygularımın gücü
Ne süzülen nostaljik efkârım
yetmez anlatmaya
Dünün acılarına tatlı demem gerek
ama nasıl
Yunus’tan
Karacaoğlan’dan hece gerek
Kerem’den
Ferhat’tan aşk
duygusuz gönlüme ilham gerek
anlatım aczinde dolu yüreğim
acısı tatlı
tatlısı doyumsuz
İki kişiye bir yatak
yarım paket yağ
üç hatırlı kelle soğan
her yaktığımızda parlayan
gaz ocağında
nefis patates yemeği
tahta peşkında ziyafet
Bu sofrayı
En arkada kalkan toplar.
Ve yeterince çiğnenmeden
Yutulan koca lokmalar.
ardından
yedi numara şişe lamba önünde
alınan ders düzeni
dört kafa
ha bire alt üst olan
defter
kitap
Portakal sarısı deminde
yorgunluk çayına katılan
oflar
ohlar
ahlar
dolusu efkâr
Ve
bir anı iner peşkına
köyden
ahhh
ah
yarın kimin umurundadır
bu gün doyduk ya
şükür
Ne yıllardı beee
Bakışlar sevgice
Dostluklar yiğitçe mertçe
yürekler iç içe
yoğun
kardeşçe
Ne yıllardı ağam
O yıllar…
O yıllar…liseli yıllar…
Fografta Yer Alan Liseli Kardeşlerime:
O yıllar bır başka, bambaşka yıllardı.Bir lise bitmiş bir başka lise girmişti yaşantımıza. Bu lise yarınlarımızdı, yarınlarımızı işleme sanatını öğretecekti. Bu lise ekmeğimiz, aşımız, bu lise verdiğiyle dolduracaktı ömrümüzüm büyük bir bölümünü belki de tomarını. Arkada görünen saray yavrusu geleceğimizi kurduğumuz ilk dört duvardı ki yağmurda başlarımıza poşetler takıp oturduğumuz. İşte o karede gerçek dostluk, gerçek kaderdaşlık, yiğitçe arkadaşlık ve kader birliğinin, paylaşımın siyahla beyaz gibi omuz omuza gözleri şenlendirişi. Belki oradakilerden bazılarınızın yalnızca isimlerinizi unutmuş olabilirim, ancak belki çoğunuzda yok olmuş o fotograf gibi sevginiz dostluğunuz hala duruyor bende. Sizleri çok seviyorum, inanın çok seviyorum, unutulmuştu isem de şimdi anımsandığımı ve sevildiğimide hissediyorum sizler tarafından canım dostlarım, Susuz'un yaşamımızdaki yeri ve bize verdikleri kadar sizleri seviyorum dersem dünyalardan büyüktür bilinki o sevgi, O sevgi dolusunca kucaklıyor, o sevgi tadınca yanaklarınızdan öpüyor, o sevgi sıcaklığınca selamlar gönderiyorum tümünüze. (Cemali) Hikmet AKSU
Kayıt Tarihi : 3.7.2008 00:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler...
Gaziantep'ten 10 puan.
Ahmet Ayaz
okul yollarinda kalir gözlerim...
ilk yazdigim siirlerimden biriydi 'liselim'
oysa her sey mazi oldu unutuldu!oysa beceremedik asla unutmayi...
saygilarimla
TÜM YORUMLAR (18)