Hiç uyanmamış gibiyim birkaç gün,
Zaman tekrar eden rüyalar gibi.
Varken kaybolmuş gibiyim yok bir yön,
Cümlelerim lisan-ı hafi sanki.
Ne ruhumda bir ses var ne gözümde,
Gündüzler geceler gibi özümde,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hayat karamaşa olur kimi zaman zihinde,
anlamsızlaşır ...
Güzeldi, tebrik ediyorum.
Kalemizde sağlık
Ne güzel demişsiniz
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta