Lirik Bir Ölüm Şiiri - Kağan İşçen

Yağmurlarım eskidi
Gözlerinle yeni bir taksim geç
Ömrüm yıldızsız bir kuraklıkta
Her sabah içimden geçirdiğim şarkı bitmeden
Yeni bir yola hazırla heveslerimi
Çocukların sayıklama vakti
Düşlerimin soluklanma
Simsiyah bir anımsatmadan yine
Kırpık kırpık bir sarsıntıdan
Bakışından bir taksim geç
Kal istersen...

"rüzgar yeni bir telaşın peşindeyken
deniz kuşları gelip geçerdi yüreğimden
ve yalnızlığım mevsimler ezberinde yorgun
kırkikindi acemisi sokaklarda aptal...kaçak...
ayaklarım birbirine dolanarak...koşardım...
belki bütün bir ömrü susmak için...
herhangi bir anına..."

"eksik yaz anıları odamı terke hazır
yaprak kırıkları toplamak istiyor hüznüm
uzak çocuk sesleri de olmasa
evren kendine mezar sanki..."

"gün akşam bulutlarını görmeden
anlamsız son kıpırtılar balkonlarda
şehrin anımsadığım ilk haline tutkun
uygun bir şarkı bakıyorum aklında olmayışıma
acımın ayrıntısını yeni bir kitapta arıyorum
sensizlik beklerken sonumu..."

"soğuk bir geçiş dönemiydi yaşam
yağmur sonu kokusu otların ağaçların içinde
kaldırımlarda mutsuzluklarına meraklı
yabancı suretler kayıyor
bir boşluktan diğer boşluğa
seni değil sensizliğimi düşünüyorum artık
lirik bir ölüme yakışmıyorum..."