Lirik 44 (yerim yok) Şiiri - Fevzi Cebe

bölüm bir

ayaklarımdan tutsalar beni
bağlasalar
ikizkenar bir diküçgen’e
metronom gibi sallansam
bu beni sevk eder mi
hayalsizliğe
veya kendinden habersiz hayallere

istediğim bunlar değildi
istemediklerim oldu hayallerim

beni neden anlamadın hiç
çok mu geldim az mı
ben seni sardım
sen kendi ruhunu
çekerken seni nefesimle
sen, sadece boynunu kaldırdın
bu kimin mutsuzluğu
umutsuzluğu
umarsızlığı

iki

bana uzaksan
bu kimin problemi
tutmuyorsan ellerimi
bu kimin sevgisizliği
bakmıyorsan gözlerime
kimin bu suçluluk
seni bırakırsam eğer
bu kimin acısı
bilgeliği
yabancıysan anılara
geçmişe ve
halen benim için geçmemişlere...
ne yapmalıyım

olan oldu biten bitti ama
devrilecek dev kayalar var halen
peki bu ağırlık sarsmaz mı beni
git ve mutlu ol
hak ettiğinden değil,
öyle istediğimden
senin mutsuzluğun beni
mutlu etmez
mutluluğun dudaklarımda küçük bir tebessüm olur
bensiz de olsa(n)

herkese açtığımdan çok açtıysam da
kollarımı sana
yaslamadın başını göğsüme
benim olmadın ne dün ne bugün

bırakmak zor değil seni
bir yalana inanmak kadar
beni bırak zaferin olsun bu
kayıtsız kalacağım

üç

ses var
söyleyecek sözlerim
söyleyemeyeceklerim için
söylemsizliğim için
suskunluğum için
ise
durgunluğum

yeni bir s.w. vakası mı?
benim bu kurguda yerim yok
olamaz

06.02.2005 – 21.10