Limon ağacı Şiiri - Mahir Erbay Ateş

Limon ağacı ve ben,
Ne anlamı kaldı'ki hayatın;
Sessizce çekip gittin.
Sanki hiç tanımamış gibi;
Hiç sarılmamış hiç beraber gülmemiş gibi,
Hayallerimizi bile yarım bıraktın,
Gözlerine baktığımda kala kaldığım gibi.
Bugün limon ağacı ve ben dertleştik, işte;
Beraber dikmiştik bu limon ağacını hani,
Gölgesinde beraber gülüp el ele tutuşacaktık.
Şarkılar söyleyip bolca gülecektik,..
Hava biraz soğuk sanki ellerim üşüyor,
Biraz'da sol yanımdaki acıyı hissediyorum.
Gözlerin anlamsızca uzaklara dalıyor, Oysa;
Ne güzel bakardım sana"
Ne güzel severdim seni"
Ne güzel öperdim gülüşünün kıyısın'dan"
Simdi O limon ağacının altında yanlız adam uzaklara dalıyor"
Mutsuz ve yanlız,
Düşünüyorum'da seni kimler israf ediyor,
Ben senin zerrene muhtaçken"
"Söyle limon ağacı söyle"

Mahir karabulut