Üstünde kükreyen zulüm ölüm kirbaclariyla
Elinde parlayip dönen anahtar kivrimlarini esige kapiya silkeleyip sallayip
Oracikta insanlik viranesini caprazlayarak isaret ediyordu
Levhalardaki yazilar ve plastik cerrahi renginde kurdelenmis dügümler
Ki zaman…
Agirligini birbiri ardina koyup da
Hayata göz actirmayan yogun bakim komasina gardiyan olup gitmeye kalkisinca
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta