Evet derken insanlar,
Birleşirdi en nihayetinde.
Şimdi ise ayrılıkların başlangıcı.
Kaybın izi yok kimsenin yüzünde...
Benimse yüzüm lime lime.
Ruhum yangınlarla boğuşmakta.
Kim verdiyse bu kalemi elime.
Dilim ve alfabem bozulmakta...
Kimse yanaşmıyor pansumana.
Herkes bir parça alıp gidiyor etimden.
Sense elindekini yine bana sapla.
Artık kan da gelmiyor ciğerimden...
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!