Limanlar Şiiri - Zennehar Yılmaz

Umulmadık limanlardan yelken aldım Seherlerden yel dinlendim usulca Kayıp sandalları kurtarmak bulmak Terk edilmiş yüreğe benzeyen Uçsuz bucaksız nehirler gördü bu yürek Seline kapılacak salını sürecek yel bulamadı Kapkara oldu gökte isi dumanı ağlayamadı Tıpkı gözlerim gibi sözlerimle düğüm oldu Aldanışta seferlerim varacağı limandan habersiz Kopuk halatlarla nasıl bağlanırım korkusu Bekleyeni olmadan aldanıp hayale dalmak Sorgusuzca ürpertilerin izlerine sarıldım Gazelini döktü sonbahar dalları Kar taneleriyle anlatır içindeki hüznü Ben hep martıların sesiyle karşılandım Sanki benim için çığlıkları gözyaşları acır gibi Rüzgârlar duyun içimi kurumuş hazanımı Dökmesin dallarım ne bahar ne yaprağımı Sevgi dolu bir yürek olsun bugün ki uğrağım Sözlerinde neşeyi gözlerinde aşkı okşayayım