Liman Şiiri - Zeki Tüyen

dağın taşın sevinci
ırmaklarca akıntılı
özgürlük türküleri yükselir
muştulu kokusunda toprağın
evcimen umutları başaklanmış
alınteri doğanın
ve çıldıran
karanlık kuytulardan
güvercinim gibi barışçıl
nice tutkular kanatlanmış
toz pembe yarınlara

kötülükleri arıtmışım tümden
sevginin kristal imbiğinde
engini çağlar içimin
ve uçuşur gönlüm
gözler sevecen dendiğinde
iki yıldızı arasında göğün
tünemiş kör gecenin soluğu
sonsuz baş döndürücü kıvrımsal
şavkımazsa düşünlerin ışığı
tel tel dökülür gün

ocak tüter kıyısında
sıcacık aydınlığın
olasılık aranır çocukcasına
akışında derin suların
koşullar belirginse ay gibi
zaman bilir yönünü
varacağı limanın

ankara; 6.06.1975