Lili yar Şiiri - Durdu Mehmet Dalkanat

Demek beni çok seviyorsun Lili.(*)
Demek beni hiç sevmiyorsun.
Eski aşkların mı düştü hatırına.
Süslü şiirlermi yazdılar yine.
Sihirli görünmezliğine…
Ben sana sahte sözler söyleyemem,
Yalan yeminler yapamam Lili.
Ben öyle arkandan koşturamam.
Sokağın başındaki simitçi çocuk kadar,
Sen yakamazsın benim yüreğimi Lili.

Demek gece kadar karanlıksın Lili.
Demek Güneş kadar aydınlıksın.
Ay kadar güzelsin sen Lili.
Bütün yıldızlar saçlarında takılı,
Bütün bir gökyüzü sana ait öylemi?
Hadi biraz da sen oyalan Lili.
Tanrıçalığını ilan et…
Ben kimsesizliğine ağlarım memleketimin.
Çorak toprakların susuzluğuna yanarım.
Sen bir sokak satıcısının çığlığı kadar,
Yüreğimde kalamazsın Lili.

Demek şarkılar hep seni söylüyor Lili.
Demek sen Leylanın da ötesinde ki Leylasın.
Gül bahçelerinin solmayan gülü,
Aşıkların hiç aklından çıkmayansın.
Olacak bir iş değil bu Lili.
Ojeli tırnakların, boyalı dudaklarınla,
Bilmem hangi kaldırımlarda kovalanmaktasın.
Ayşe kızım, Fatma bacım arpa-buğday tarlasında.
Yalın ayak basarken vatan toprağına,
Yılandan kaçar gibi kaçarlar senden Lili,
Seni ölüm kadar yakın bilirler kendilerine…
Sen kuşluk vakti taze pişmiş bir ekmek kadar,
Aklımda kalamayansın…

Demek sen firkatinde ölümsün Lili.
Demek sen vuslatında ab-ı hayatsın.
Seni tanımayanlar nerden bilsin Lili.
Sen Allah kadar şeytan işisin.
Şeytan kadar Allah’a yakınsın Lili.
Sen günah kadar çekici,
Yasaklar kadar, tehlikelisin.
Sana bakanlar senden kaçamazlar Lili,
Senden başkasını yazamazlar.
Ben senden öncesini de bilirim Lili,
Senden sonrasını da…
Sen bende kalamazsın Lili.
Sen bende yaşayamazsın…

Mehmet DALKANAT