Yıl 1996,
Sorunlar daha da arttı…
Eski kaymakam Halk Eğitim ile birlikte,
Milli Eğitimi de omzuma attı…
Utandırmamak için bana güvenenleri,
Kattım gecemi gündüzüme...
Çalıştım, çırpındım,
Bulaştırmadım elime, yüzüme…
Onarımı yapıldı tüm okulların,
Şehir okullarına benzedi hepsi…
Milli Eğitim çiftliği iken bazı kişilerin,
Meskeni oldu öğretmenlerin…
Faks, fotokopi için yalvarırken sağa – sola,
Bu gün gururla söylüyorum:
İki faks, İki fotokopi,
Bir bilgisayarımız oldu…
Dönüştü çiftlik, eğitim – öğretim kurumuna,
Okullar ziyaret edildi tek tek…
Övüldü güzellikler,
Yanlışlar anlatıldı tatlı dille…
Yirmi yıllık tecrübem,
Genç meslektaşlarıma rehber oldu…
İtiraf ediyorum!
Korudum ülkemin çıkarını,
Bilerek ters düştüm, çıkarına tapanlara,
Doğru yoldan sapanlara...
Kaygan zeminde sallanıyorsa koltuğum,
Varsın kaysın,
Vicdanen rahatım ben…
Kusura bakma koltuğum,
Ülkemi daha çok seviyorum…
Esir olamam sana,
Senden değerlidir onurum…
İtiraf ediyorum!
Hırsıza, uğursuza,
Devlet malı deniz diye salya akıtan domuza,
Ben yanlış yaptım galiba KAYMAKAM BEY…
Kapındaki “koruman,”
Haklı ve kahraman…
İhale için isim verdiği zaman,
Direnmiştim: Hak, adalet, onurum,
Tehdit etmişti: Seni koltuktan kovdururum…
Kayıt Tarihi : 31.5.2006 20:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ümran Tokmak
TÜM YORUMLAR (1)