Libya Şiiri - Tahsin Kıcırlı

Unuttunuz mu? ey güzel çocuklar,
Sizin babanız kör ve aptal bir şairmiş,
Kullanıp vezinleri, heceler ya da aruzlar,
Ekmeği hemencecik anlatıvermiş.
Hem o kadarda yoksulmuş ki o şair babalar,
Açlığı ve yoksulluğu bulamamış,
Anlatacak kelimeler yada kalıplar.
Bir gün elbette gelecekmiş,
Hani anlatılır ya hikayeler masallar,
Sağmal kuşları da buluverecekmiş,
Olacakmış sofrasında kuş sütü yağlar ballar.
Babanız o masal kahramanı oluvermiş,
Geçmiş bir çok çöller ve vahalar,
Ta Fizan çölüne Libya’nın gelivermiş.
Sımsıcak çöl kumunda kavurucu sıcaklar
Kale yerine yaptığı sadece kumdan ekmekmiş
Bilir ki vatanında bekler yavrular
Çöl kumundan evine ekmekler göndermiş
Yevmiyesi ekmeğin sadece kumlar
Ter ve gözyaşıyla kumları pişirmiş
Herkes içinde yokluğu buz gibi yaşar
Nasıl anlatılır bu dert babanız bilmezmiş
Almam yokluk içeri seni der babanız kaçar
Harami yokluk evine bütün gücüyle girermiş
Ey yokluk bu hanede seni tanımazlar
Deyince yokluk iyice postu sermiş
Tahsin efendi burada gerçek yokluğu anlatırlar
Kendi diliyle yokluğu betimlemiş,
Bunun altıda üstüde boştur ey hocalar
Aramayın altında başka manası yok demiş