Leyli Cevahirin Şiiri - Seyfi Karaca

Yaban yellerin serdiği minderlerde mesken kuran
Önü alınmaz birbir hasretlerdir
Çeker alır yurtsuzdan yurtsuza götürür insanı
Yükünü netsin incidenmiş
Yahut mercandanmış cevahir sensizse nicetsin
Yavan azatlığın ana diliyle aşk adlısına arsız
Uçup gittiyse gönül kuşum senden yanası azada...
Sana varır bu sonsuzluk ve sende biter bu müjde
Kör bir gecenin dolunaylara kamaşması gibi çıralarca yanıp
Tüten hasretinle cevher senin cevherin
Kandil diye deli gönlümdeki sen leyli..sen...!
Divanendeysem sende biter bu mecnunluk
Yapıldak yayan
Bıkmadan ve usanmadan

Seyfi Karaca...........Haziran / 11