durup bir şeyler olan yüreğin,
zifiri karanlıkta çakılan bir kibrit.
resim çektiren bir adam gibi
en munis köşesindeyim evinin.
sevdiğin çiçekleri aldım leylaklar
bir akşam odana dolacaklar
ve meraktan bekleyişlerin
bir bitki gibi büyüdükçe büyüyor
minder gülümsüyor
soba homurdanıyor
hummalı saatler
gelmeyişimi
karanlığa gömüyor
ve ben,
bir mezar taşı kitabesi kadar
mutsuz,
bütün vecdimle
kalbim seni düşünüyor.
ve,
seninle güzel
mor öpücüklü leylaklar …
Mustafa kaya
10.12.2005 / İstanbul
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 11.12.2005 05:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elazığlı Mustafa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/11/leylaklar-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)