Leylâ'ya Şiiri - Yılmaz Helimergin

Bir nur menbağı olsam yalnız sana akarım,
Saçlarında donarak beni cana salarım.

Güneşin kendi olsam gözlerinde yanarım,
Gözlerinde coşarak gökyüzüne çıkarım.

Ayın ışığı benim! Gece sana açarım
Yıldız gibi yükselip ardın sıra koşarım.

Anlı şanlı bir ruhum, ellerinde doğarım
Yaşayarak hüzünle toprağıma kanarım.

Ömründe açan bir gül, gümüş rengi ziyânım.
Avucunu açıp ta yalvaran ilk isyânım.

20.04.2006 08:28:00