Mestane olmuşum
Hiç mi olmuyor sana ayan
Gel gönlüme ol mihman
Lebimde dökülen ah yâr
Ab-ı hayat suyu deryam
Anne yüreğim yaralı
O yüzden uzak kalışım senden
Biricik çocuğum
Şiirim
Bağışla beni
Dul kaldı bahar yanım
Ahali evlenir çocuk doğurur
Devam etsin diye sülalesi
Bense şiirlerden çocuk doğuruyorum
Yaren olup ışık tutsunlar
Sülaleri devam ettiren çocuklara diye.
Ahali evlenir çocuk doğurur
Tek başına bir korkuya dönüşmüş yargılar
Kapalı kapılar ardında
Sokağa çıkılsa sanki
Talan edilecek umutlar
Kısır kokuşmuş
Bükük belli yargılar
Yaşanmaz ki
Ufukta kaybolan yıllar gibi
Yok olurken
Dallarımıza tüneyen kuşlar
Yaşanmaz ki
Karanlıkta saklı kalmış aydınlıkla
Cümle cihanı neyleyeyim can
Bağında kalayım yeter
Mülkü,makamı vereyim hem de şan
Solunda şakıyayım yeter
Dese yaradan payidarsın kün
Sis olup sürüklenmek
Rüzgarın önü sıra
Yurdumun en karanlık ücralarına
Gece gündüz demeden
Yol almak Duman duman, bulut bulut
Ve çözülüp serpilmek
Ne mavi dalgaların çığlığı
Nede ışığa pervane olmuş
Kelebeğin dansı
Kökünden sökülen yüreğimin
Ne suya acıkan derenin yalvarışı
Ne de ayaklanan isyanların yumruk sesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!