Leyla’nın Mecnun’u Şiiri - Baki Ergün

Leyla’nın Mecnun’u
Öyle bir aşka dű ştű m ki, Mecnun’uyum Leyla’nın,
Bulmak için yola çıksam Sam da bir, Hicaz da bir,
Şimşek çaksa, dolu yağsa yű cesine yaylanın,
Tufan beni durduramaz yel de bir poyraz da bir.

Yine hicran kervanının geçtiği yer çol oldu,
Aktı yaşım damla damla seller akıp gő l oldu,
Madem ki bu deli gő nű l bir dilbere kul oldu
Beni aşka salmak için cilve de bir naz da bir.

İnsanı hacil dű şű ren dű şű ncesiz lâfıdır,
Arsızın seçtiği makam meleklerin safıdır,
Yalancıktan ihlas okur,zannedersin sofudur,
Elifi mertek gő rene Kur’an da bir cű z de bir.

Aşıkların ahvalini var mı acep bilmeyen,
Hem nasihat,hem ders alır, okuyan ve dinleyen,
Der ki Baki gű lecektim,şimdi oldum inleyen,
Bu feyat ve figan için ses de bir avaz da bir.