Mensizlik bezdirecek seni,
Özünü danlayacaqsan,
seni mensiz qoydu deye.
Döyüşeceksen suallarla,
sonunda tapacaqsan
günahkarı – o şübheni.
Sensizliyi içimde daşıyıram,
Seni qelbimde daşıdığım kimi.
Ne sevinc kimi dodağımdasan,
ne keder kimi yanağımda.
Düyünlenib qalmısan qeher kimi boğazımda.
Çalmayan qapı zengimde.
Sarılıb ağlayacaq heç kesim yoxdu
Buludlardan başqa.
Buludlar da duydu
Gözlerimin onlar kimi qaraldığını.
Deyişmek istedim gözlerimin rengini,
Yağdırdı gözlerinin qarasını gözlerime bulud
Geldim 'Mehebbet xiyabanı'na,
Burada birinci sırada yatanları
ayıra bilmedi çünki 'Şehidler xiyabanı',
Ve o sevgi çevirdi buranı 'Mehebbet xiyabanı'na.
Onları dinledim...
Sevgilerini anlattılar,
Aşkım
Olduğun gibi sevdim seni.
Ne yapsan da sevdim seni.
Kalbimi kırdın yine sevdim.
NİYE?
Onu da sen söyle.
Gitmelere alıştırma beni,
Alışılmış şeyler kolay olur.
Gidersen eğer,
beni üzen şey
Benim sensizliğim değil,
senin bensizliğin olacak.
Sırtımı dayaya bileceğim bir aşk,
Omzuna baş koya bileceğim bir sevgi,
Sır vere bileceğim bir dostluk,
Hiç bir zaman
görmeyeceğim ihanet,
Karşısında lal ola bileceğim bir sayqı,
Ben hep yalnızdım zaten.
Sen varken de yalnızdım
senle olmanın sonuysa sensizlik
demek ki, yalnızlığa giden yolda yürüyorduk beraber.
Başlarken ikimize ait zaman,
Yalnızlığın en tatlı anlarını yaşıyordum.
Men seni istedim,
günahını deyil.
Men sevgini istedim,
acımanı deyil.
Ruhunu istedim,
cismini deyil.
-
Muhiddin Ateş
-
Muhiddin Ateş
Tüm YorumlarHarika
Harika